Advent, tijd van voorbereiding en verwachting

De deuren van Barbara’s pedagogisch atelier staan sinds 1 oktober open en er heeft een mooi artikeltje in het vathorst courantje gestaan met een impressie van een dag bij Barbara. De kinderen van een aantal gezinnen bezoekt inmiddels Barbara’s pedagogisch atelier. En er zijn twee verdiepingsavonden geweest, die een voedingsbronnetje hebben mogen zijn voor de mensen die gekomen waren. En er is vraag naar meer.

Impressie van een dag bij Barbara’s pedagogisch atelier

De kinderen komen één voor één binnen en als iedereen er is klinkt het belletje. Ik maak met de kinderen een kring. Ik zing een ochtendliedje met ze, waarin we elkaar en de dag begroeten.  Dan gaan we aan tafel om te snoepen van het fruit. Na het fruit en sap vertel ik het verhaaltje van het beertje Olivier, dat achter een dansend blaadje aanhuppelt totdat het blaadje ineens weg is en hij helemaal alleen in het grote bos staat. Daar vindt hij de moed en zijn beren-brul, die hem de weg wijzen naar huis. De kinderen bewegen ademloos mee met Olivier en als het verhaaltje uit is roepen ze enthousiast: ’nog een keer!’.

Na een tweede keer is het echt tijd om de jasjes en de laarzen aan te trekken. Eenmaal buiten spelen en bouwen de kinderen met zand, water en takjes. Een slakje beweegt zijn steeltjes en we kijken er vol verwondering naar.  Na de boterham ligt de nadruk op rusten en creatief bezig zijn totdat het weer tijd is om naar buiten te gaan. In het vrije spel van de kinderen hoor ik zinnetjes uit het ochtendverhaaltje terugkomen.

Zo ontstaat er een gezonde afwisseling tussen binnen en buiten, vrij spel en gezamenlijke momenten, actief zijn en rusten.

Het bijzondere aan gastouder zijn is dat er ruimte is om vanuit verwondering te kijken, de kinderen te ontmoeten en aan te sluiten bij wat de kinderen nodig hebben. Alles wat ik aanbied aan speelgoed en spelvormen nodigt de kinderen uit om zelf te onderzoeken, vorm te geven en vragen te stellen waarmee ze de wereld en zichzelf leren kennen en hun vermogens spelenderwijs ontwikkelen in een sfeer van rust, waarin alles zijn eigen plek heeft.

Advent

geel en rood
klein en groot
blaadjes vallen van de bomen
alle dieren gaan nu dromen

In deze verwachtingsvolle Sinterklaastijd begint ook de advent en heb ik samen met mijn dochter op de adventsmarkt van de Vrije School Amersfoort gestaan, waar ik al spelend mocht vertellen over Jozef en Maria, die op weg gingen naar Bethlehem en onderweg allerlei avonturen en wonderen mochten beleven.

In deze donkere tijd steken we ons eigen lichtje aan
En in het donker van de aarde wordt voorbereid wat zich later zal laten zien.
Advent is de tijd van voorbereiding en verwachting.
Advent is afgeleid van het latijnse advenire, dat aankomen betekent.

Advent is een tijd van openstellen voor wat er  diep in ons beweegt en begint op te staan, aan kracht wil winnen en verwezenlijkt  wil worden.

Dit vraagt aanwezigheid, aandacht en warmte. Warmte is ook het thema waarmee ik het nieuwe seizoen van Barbara’s pedagogisch atelier open.

Lees het verhaal van het schoentje onder de schoorsteen

Een klein meisje zette haar schoentje onder de schoorsteen en zong een paar mooie Sint Nicolaas liedjes.
Haar gedachten en dromen waren vol van  Sinterklaas en zijn paard, die over de daken ging,
bij de hemel zoo dichtbij.
Na het zingen bij haar schoentje ging ze vol verwachting naar bed.
Ze droomde dat Sinterklaas een hart van suiker in haar schoen legde.
In haar droom ging haar hartje wijd open en ging mee met Sinterklaas, die over de sterren reisde
en Maria ontmoette.
Maria zag het wijd geopende hartje van het meisje en nam iets van het morgenrood uit het hart van haar kindje.
Ze vroeg Sinterklaas of hij het in het hart van het meisje wilde leggen.
Sinterklaas nam de hartengave van het kerstkind aan en keerde met de droom van het meisje terug naar de aarde.

De volgende dag nam het meisje het hart van suiker in haar handen en zag dat het hart glansde.
De glans van het morgenrood lag sindsdien in haar eigen hart, ook al konden haar ouders het niet zien.

Dit mooie verhaal staat in het boek: ‘Daar wordt aan de deur geklopt’ met Sint Nicolaasverhalen van Ineke Verschuren.