Een liedje om te zingen met de kleintjes
in weer en wind op de fiets
of bij een boekje waarin sneeuw de wereld wit maakt
op de melodie van ‘altijd is Kortjakje ziek’
Val maar val maar witte wol
sneeuw maar heel de wereld vol.
Maak de vuile straten netjes
geef de palen witte petjes
geef het veld een witte sprei
en een sneeuwpop nog van mij.
Kom er maar bij, kleintje
Nu er weer een kleintje van 3 maanden Barbara’s pedagogisch atelier bezoekt zie ik hoe de andere kinderen gegroeid zijn. Terwijl ons nieuwste kleintje in de box lag schaarden de andere kinderen zich eromheen om hem te verwelkomen. In verwondering keken ze naar het kleintje in de box dat naar het lichtspel in de kamer keek. Ik k noemde hem bij zijn naam. Hun stemmen verstilden toen hij sliep tot één van hen in verwondering iets riep en de kleine man zacht zijn ogen opendeed en zich liet horen. Een peutertje noemde zijn naam. Zo kwam hij steeds meer in ons midden aan.
Spelen in de wintertijd
De winter is gekomen met storm en wind. We trekken ieder keer onze jassen stevig om ons heen als we naar buiten gaan en spelen ook veel binnen. De oudere kinderen leven hun fantasiespel uit, de kleintjes klimmen en klauteren. Op een gegeven moment lag
een éénjarig meisje op haar rug in de leren fauteuil in mijn woonkamer. Ze keek om zich heen, zocht grip met haar handen en vond die niet. Met haar voeten kon ze zich ook niet afzetten. Ze was gestrand!
Wat vraagt het kindje op zo’n moment? Wat ik zie is dat kinderen hun onmogelijkheden opzoeken om zelf nieuwe mogelijkheden te verwerven. Ze gaan hierin door frustratie, komen verveling tegen en allerlei andere ‘onnige’ gevoelens. Wanneer je geduldig bent kun je zien hoe kinderen niet opgeven en zo nieuwe vermogens verwerven. Zo vond dit meisje letterlijk haar draai en kwam soepel van de stoel af en herhaalde het nog een keer en nog een keer tot het haar volkomen eigen was! Dit gebeurt op alle leeftijden.
Wat vraagt een kind in voorbereiding op school?
Ik zie hoe in de kinderen alle randvoorwaarden aangelegd worden om op 4 jarige leeftijd naar school te gaan. Dit doen ze door te spelen en te onderzoeken. Hierin leggen ze verbanden. Ze leren op hun beurt wachten zonder hun lijn te verliezen. Ze schragen zich aan elkaar en kunnen ook op zichzelf stil luisteren naar een verhaal, het in zich opnemen en het eigen maken. Vrij kunnen spelen is zo wezenlijk belangrijk voor kinderen omdat hierin het geleerde een kans en een plek krijgt. Kinderen zijn van nature leergierig en onderzoeken alles aan en met elkaar. Ze hebben als het ware 3 pedagogen: de ruimte, de begeleider en elkaar. Zo groeien de kinderen met plezier en zelfvertrouwen vanzelf naar het moment toe waarin hun horizon zich verbreedt en ze naar school gaan. Ze rijpen er meestal vanzelf heen.
